W dniach 8-11 lipca 2010 r. odbyły się rekolekcje dla osób zainteresowanych duchowością maryjną i kolbiańską. W rekolekcjach wzięło udział ok. 40 osób w tym 3 rycerki z naszej wspólnoty. Ojciec dr. Piotr Cuber w swoich siedmiu konferencjach starał się nam wyjaśnić co to jest pobożność maryjna i czym różni się od duchowości maryjnej. Uzmysłowiłam sobie, że duchowość to coś znacznie większego niż pobożność, którą wyrażamy w aktach zewnętrznych w modlitwach indywidualnych i wspólnotowych. Natomiast duchowość maryjna to postawa, sposób myślenia, postępowania oraz zachowania w określonych sytuacjach. Żyję sercem, tym co wyznaję. Potrafię wyrzec się czegoś dla Boga, przez ręce Maryi składać trudy, ofiary i cierpienia.
Jan Paweł II mówi, że duchowość maryjna to konkretna aktualizacja życia w świetle Matki Bożej.
Duchowość pomaga w aktualizowaniu zobowiązań chrztu świętego, że nasze życie będziemy upodabniać do Chrystusa. Maryja jako pierwsza upodobniła się do Niego i Ona jako przewodniczka, nauczycielka, wzór nam w tym pomoże. Duchowość maryjna nie zatrzymuje się na osobie Maryi, ale głównym celem jest Chrystus, a Maryja będzie spełniała rolę Matki towarzysząc w wzrastaniu w duchowości.
Kościół oddaje cześć Matce Bożej od samego początku, ponieważ Bóg Ją wywyższył ze względu na szczególne zadanie w planie zbawienia ludzkości. Maryja jest wierna Bożym planom. Zjednoczona z Duchem Świętym jest całkowicie uległa Jego natchnieniom. Przepełniona łaskami przelewa je na nas. Będąc blisko Matki Bożej korzystamy z tych łask, których źródłem jest zawsze Jezus Chrystus.
Chrześcijanin odkrywa, że jest tym samym podmiotem, którym była kiedyś Maryja. Że należy słuchać co mówi do mnie Bóg i być otwartym na działanie Ducha Świętego.
Akt oddania się Matce Bożej jest nie tylko deklaracją, ale musi mieć przełożenie na nasze życie, przemieniać postawy moralne, obyczaje, by dokonywać codziennych wyborów i decyzji szukając woli Boga. Maryja pomoże nam wyrwać się z indywidualności i otworzyć na wspólnotowe przeżywanie wiary, w poczuciu odpowiedzialności za Kościół, by Bóg nie powiedział nam: "Ten lud czci mnie tylko wargami.".

A oto świadectwo rycerki Zosi:

Rekolekcje były bardzo ciekawe, poprowadzone zostały w formie 7 konferencji:
Konferencja I – Duchowość maryjna
Konferencja II - Chrystus, a Maryja
Konferencja III – Maryja, a Trójca Święta
Konferencja IV – Duchowość maryjna dzisiaj
Konferencja V – Akt oddania w życiu codziennym
Konferencja VI – Objawienia Boże, a objawienia maryjne
Konferencja VII - Dużo modlitwy, mało naśladowania

Pobożność jest to oddawanie czci Bogu wyrażone przez modlitwy indywidualne, lub grupowe.
Duchowość jest to pobożność w codziennym życiu, kształtowanie życia z wiarą, według zasad i norm.
Duchowość maryjna – centrum tej duchowości jest Maryja. Całe Jej życie upodobnione było do Chrystusa. Pan Bóg wyniósł Maryję już od początku. Pełnię łaski otrzymała już od chwili poczęcia. Anioł w chwili zwiastowania oddał cześć Maryi. Jest ona zjednoczona z Duchem Świetym już od chwili zwiastowania. Ona przyniosła nam Boga na świat, a Chrystus umierając na krzyżu ustanowił ją naszą matką. Maryja jest dla nas drogowskazem od początku, aż do końca. Była pierwszą chrześcijanką, uczennicą Chrystusa.
"Chrystus, czy Maryja?" Odpowiadając na to pytanie należy pamiętać, że źródłem łask jest Chrystus, natomiast Maryja jest ich pośredniczką. W Polsce jest bardzo rozwinięty kult maryjny.
Jednak owocność i skuteczność hołdu dla Maryi pochodzi od Chrystusa. Można ustalić hasła:
-"Przez Maryję do Chrystusa"
-"Z Maryją do Chrystusa" – Jan Paweł II
-"W Chrystusie do Maryi"
Maryja współpracuje z Trójcą Świętą
Archanioł oddał cześć Maryi w chwili zwiastowania. Była pierwszą, która żyła Duchem Świętym. Była cała nim przepełniona i otwarta na Niego w pełni, od początku do końca. Jest wzorem jak żyć w pełni z Duchem Świętym.
Duchowość maryjna – Akty zawierzenia Maryi są aktami wyróżniającym polską pobożność narodową. W XVII w. św. Ludwik Grignon de Montfort napisał: "Traktat o naśladowaniu Maryi". Jest w nim pokazane jak być niewolnikiem Maryi. Celem tego niewolnictwa jest zjednoczenie się z Chrystusem. Skoro Chrystus przyszedł do nas przez Maryję, my też powinniśmy podążać tą drogą.
Akt zawierzenia winien być początkiem oddania się Maryi. Co czynić, aby akt oddania mógł być przełożony na życie codzienne? List Episkopatu podaje, aby:
1.Żyć w poczuciu towarzyszenia Maryi.
2.Przez ręce Maryi składać prośby i ofiary.
3.Być wrażliwym na potrzeby ludzkie.
4.Wyrobić codzienną umiejętność pomagania.
5.Nieść pomoc bliskim i Kościołowi.
6.Pokazywać chorym, że są potrzebni
7.Cierpienia i modlitwy ofiarowywać na konkretną intencję.
8.Zadośćuczynić za zgorszenie czynione przez ludzi i Kościoł.
9.Pokazywać życiem pobożność
Objawienia Boże i objawienia maryjne
Objawienia Boże zawarte są w Piśmie Św. i są one najważniejsze. Objawienia maryjne są objawieniami prywatnymi. One aktualizują i dynamizują objawienia w Piśmie Św. Objawienia Fatimskie zawierają prawdy o: niebie, piekle, moralności, etyce. Przypominają prawdy zaniedbane.
Dużo modlitwy, za mało naśladowania
Wierni winni iść w ślady Maryi. Maryja była wzorem pobożności i modlitwy. Całe jej życie było ofiarą.
Wniosek z rekolekcji: Pobożność i modlitwę przekładać na życie. Słowa zamieniać w czyn.